Bretoncaffe & Teatr Wytwórnia ,,Tańcząc Sarę Kane"

Twórcy spektaklu potraktowali dramaty Sary Kane jako jeden wielowymiarowy tekst, stanowiący drastyczną, przepojoną bólem wizję świata. Warstwa słowna twórczości autorki „Psychosis 4.48 ” została świadomie pominięta, podobnie jak estetyka uprawianego przez nią teatru okrucieństwa. Istotą dramatów Kane jest rozdarcie bohaterów, towarzyszący im dualizm stanów i pojęć: miłość/nienawiść, łaknienie/niezaspokojenie, sens/pustka. Dualizm ten w spektaklu „Tańcząc Sarę Kane” został przeniesiony w przestrzeń doświadczenia ciała. Zamiarem twórców było ukazanie niezwykłej zdolności ciała do transgresji i transformacji różnych stanów psychicznych, bolesnych wewnętrznych konfliktów w nową wyzwalającą jakość. Ciało jest misterium, poprzez które dokonuje się akt odrodzenia. Dzięki tej perspektywie wiele motywów z dramatów autorki „Oczyszczonych” zyskało dodatkową siłę wyrazu i nowy sens dramaturgiczny. „Ciało i dusza nigdy nie będą jednością” – mówi Sarah Kane w „Psychosis 4.48” „Ciało i dusza to jedno” – deklarują autorzy spektaklu. Sławomir Krawczyński, reżyser spektaklu: „Naszym celem było przeniknięcie do istoty twórczości Sary Kane, do tej sfery doświadczenia, która jest jak sen poprzedzający słowa. Sen, z którego narodzili się “Zbombardowani” i “Oczyszczeni”. Chcieliśmy ujrzeć bohaterów Kane w bardziej esencjonalnym wymiarze, jako ludzi odartych ze słów, w ich podstawowych impulsach i dążeniach. Realizacja tej koncepcji była możliwa dzięki zastosowaniu technik pracy z psychologii zorientowanej na proces. Okazały się one niezwykle wartościowym narzędziem zarówno analizy, jak i kształtowania postaci”.
Cały projekt został zrealizowany w oparciu o metodologię pracy z procesem i stanowi okontynuację zainicjowanego dwa lata temu projektu badawczego pod nazwą „Taniec śniącego ciała”, którego celem jest wprowadzenie do praktyki teatralnej idei i metod psychologii zorientowanej na proces. Twórcą tego kierunku psychologii jest światowej sławy psychoterapeuta Arnold Mindell. W jego koncepcjach znaleźliśmy wielki potencjał dla twórczej, artystycznej pracy z ciałem. Spektakl „Tańcząc Sarę Kane” jest kolejnym krokiem i nowym doświadczeniem w ramach tego długofalowego projektu artystyczno-badawczego.