Program - Bretoncaffe & Teatr Wytwórnia: Tańcząc Sarę Kane

Tańcząc Sarę Kane Teatru Bretoncaffe (premiera 13 grudnia 2007) to pierwsza w Polsce próba całościowego ujęcia twórczości Sary Kane zrealizowana w unikalny sposób – poprzez teatr ciała i tańca. Autorzy spektaklu potraktują dramaty Kane jak jeden wielowymiarowy tekst, stanowiący drastyczną, przepojoną bólem wizję świata. Istotą wszystkich utworów Kane jest rozdarcie, które wynika z dualizmu stanów i pojęć: miłości i nienawiści, łaknienia i niezaspokojenia, poczucia sensu i pustki. W przedstawieniu dualizm ten zostaje przeniesiony w przestrzeń doświadczenia ciała. Według autorów, twórczość Kane uzasadnia taką metodę pracy. Motyw rozdzielenia umysłu i ciała pojawia się bowiem często w jej utworach. Ciało pełni w nich szczególną rolę i jest nieustannie eksponowane: ulega napiętnowaniu i poniżeniu, jest gwałcone, okaleczane i zabijane. Zdaje się być tutaj nie tylko ślepym narzędziem, lecz także ofiarą zrozpaczonego umysłu.
Zamiarem autorów spektaklu jest ukazanie niezwykłej zdolności ciała do transgresji i transformowania różnych stanów psychicznych – bolesnych, wewnętrznych konfliktów – w nowe, wyzwalające jakości. Pragną ujawnić jego tajemniczy dar łączenia sprzeczności. Ciało staje się więc – przynajmniej cząstkową – odpowiedzią na ponure konstatacje Sary Kane. Przypomina misterium, poprzez które dokonuje się akt odrodzenia. Dzięki tej perspektywie wiele motywów zyskało dodatkową siłę wyrazu i nowy sens dramaturgiczny – zostały bowiem odczytane bezpośrednio, z pominięciem warstwy werbalnej. „Ciało i dusza nigdy nie będą jednością” – mówi Sarah Kane w Psychosis 4.48 „Ciało i dusza to jedno” – chcieliby odpowiedzieć autorzy spektaklu.
Praca nad przedstawieniem stanowi kontynuację zainicjowanego dwa lata temu projektu badawczego, którego celem jest zastosowanie w praktyce teatralnej idei i metod psychologii zorientowanej na proces. Twórcą tego kierunku jest psychoterapeuta Arnold Mindell. W jego koncepcjach artyści z Bretoncaffe odnaleźli ogromny potencjał dla kreatywnej pracy z ciałem. Istotnym elementem projektu jest stała współpraca z warszawską Akademią Psychologii Zorientowanej na Proces (która zaowocowała już spektaklem Taniec śniącego ciała – premiera nowej wersji odbyła się w listopadzie 2007, podczas warszawskiego festiwalu „Rozdroże”). Opiekę merytoryczną, jak również niezbędne konsultacje, zapewniają zespołowi wybitni znawcy tej dziedziny psychologii: Agnieszka Wróblewska i Tomasz Teodorczyk. Efekt końcowy (w postaci przedstawienia) jest w pewien sposób powtórzeniem tego, co wydarza się w trakcie warsztatowej pracy nad tekstem, zawiera także elementy procesowej improwizacji.
Bretoncaffe & Teatr Wytwórnia: Tańcząc Sarę Kane
Premiera: 13 grudnia 2007 g. 20.00,
Kolejne spektakle: 14-16 grudnia godz. 20.00
Teatr Wytwórnia ul. Ząbkowska 27/31 (wejście od ul. Markowskiej)
Realizatorzy projektu:
Wykonawcy: Ewa Jaros, Anita Wach, Przemysław Wasilkowski, Tomasz Wygoda
Reżyseria: Sławomir Krawczyński
Warsztaty z psychologii zorientowanej na proces: Agnieszka Wróblewska
Konsultacje z psychologii zorientowanej na proces: Tomasz Teodorczyk
Współpraca artystyczna: Anna Godowska
Muzyka: Lech Rowiński
Kostiumy: Marta Rowińska
Produkcja: Stowarzyszenie Scena 96, Teatr Wytwórnia
Spektakl zrealizowano dzięki dotacji Biura Kultury Miasta Stołecznego Warszawy.
Więcej informacji: www.teatrwytwornia.pl

Julia Hoczyk